Kooperatif kavramı, sosyo-ekonomik koşullar ve zorunlulukların etkisi ile kendiliğinden oluşmuş olup ve bu müessesenin içinde yer alan tarafların yardımlaşma ve dayanışma duyguları içinde ihtiyaçlarını karşılayan ekonomik, sosyolojik ve etik bir olgudur. 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu md.1’de kooperatif tanımı şu şekilde yapılmıştır.”Tüzel kişiliği haiz olmak üzere ortaklarının belirli ekonomik menfaatlerini ve özellikle meslek ve geçimlerine ait ihtiyaçlarını karşılıklı yardım, dayanışma ve kefalet suretiyle sağlayıp korumak amacıyla, gerçek ve tüzel kişiler tarafından kurulan değişir ortaklı ve değişir sermayeli ortaklıklara kooperatif denir”. *Kooperatifler Kanunu’nun tanımından çıkan ana unsurlar şunlardır. -Kooperatiflerin amacı,ortaklarının menfaatlerini korumak ve ihtiyaçlarını sağlamaktır. (Müşterek ve Belirli Amaç Unsuru) -Kooperatifin temel araçları,karşılıklı yardım,dayanışma ve kefalettir. (Karşılıklı yardım, Dayanışma ve Kefalet Unsuru) -Kooperatifler, tüzel kişiliğe haiz ortaklıklardır. (Tüzel Kişilik Unsuru) -Sermaye değişkendir.(Sermaye Unsuru) -Ortak sayısı sabit olmayan,gerçek kişiler gibi, tüzel kişilerde ortak sıfatını kazanabilirler. (Kişi, Unsuru)
Genel olarak günümüzde geçerli olan başlıca kooperatif ilkeleri şunlardır;
-Serbest katılım (açık kapı) ilkesi
-Demokratik yönetim ilkesi
-İşletme fazlasının işlem oranında ortaklara dağıtılması ilkesi
-Sermayeye sınırlı faiz verilmesi ilkesi
-Kooperatif eğitimin geliştirilmesi ilkesi
-Kooperatifler arası işbirliği ilkesi
-Ortağın ekonomik katılımı ilkesi
-Toplumsal sorumluluk ilkesi
-Kooperatifin korunması ilkesi
Kooperatif Hukukuna giren uyuşmazlıklar uygulamada önemli yer tutmakla birlikte Yargıtay Kararları ile getirilen çözümler sayesinde bu hukuk dalı oldukça geliştirilmiştir.
Değirmenci Hukuk Bürosu, Kooperatifler Hukuku konusunda danışmanlık hizmetleri vermektedir.